DIXIE DREGS aka Dixie Gritt (1970-71), Rock Ensemble II (1973) of The Dregs (1981-83) was een instrumentale rockband uit Augusta (GA). De band werd opgericht in 1970. Hun muziek bevat elementen van rock, klassieke muziek, country, jazz en bluegras. Door hun virtuoze spel werden de Dixie Dregs geïdentificeerd met de southern rock, progressieve rock en jazz fusion. Bij hun oprichting bestond de band uit Frank Brittingham: gitaar, zang - Johnny Carr: keys - Dave Morse: drums - Steve Morse: gitaar & Andy West: bas.

In 1975 nam de band een demo-album ‘The Great Spectacular’ op en bracht het een jaar later in eigen beheer uit in een beperkte oplage. De demo kreeg al snel de aandacht van platenlabels, waaronder Capricorn Records, bij wie de Dixie Dregs in 1976 zouden tekenen. Bij Capricorn werden drie albums uitgebracht: ‘FREE FALL’ (1977), ‘WHAT IF’ (1978) en ‘NIGHT of the LIVING DREGS (1979). Het laatste album, dat studio en live opnames combineert, werd genomineerd voor een Grammy Award voor “Best Rock Instrumental Performance”. Ook de volgende drie albums van de band ontvingen Grammy-nominaties.

Optredens van Dixie Dregs bestaan enkel uit instrumentale nummers. De bandleden staan bekend om hun virtuoze spel. De muziek van Dixie Dregs bevat elementen van vele genres, waardoor het geluid van de band moeilijk te classificeren is. Ze zijn gecategoriseerd als een jazzrock, instrumentale rock,  progressieve rock of southern rockband. De invloeden van de band zijn onder meer The Allman Brothers Band en Mahavishnu Orchestra. De Boston Herald beschreef de muziek van de band als “een samensmelting van rock, jazz, country en klassieke muziek”. De Chicago Tribune categoriseerde de muziek van Dixie Dregs als “een samensmelting van jazz, rock en countrymuziek”. De Christian Science Monitor definieerde de muziek van Dixie Dregs als “een samensmelting van bluegrass en klassieke muziek”. The Times beschreef de muziek van Dixie Dregs als “een samensmelting van progressieve rock, heartland rock en jazz”.

Hieronder de drie éérste DIXIE DREGS-albums uit 1977, ’78 en ‘79, uitgebracht op Island Records. ‘WHAT IF’ en ‘NIGHT OT THE LIVING DREGS’ haalden beide de Amerikaanse Top 200 Albums-hitlijst. Gitarist Steve Morse leidde de instrumentale rock/jazzband, oorspronkelijk opgericht in 1970. In 1983 had de groep er genoeg van en ging uit elkaar. In de loop der jaren zijn ze kort bij elkaar gekomen voor opnames en optredens. Morse was van 1994 tot 2022 de gitarist van Deep Purple.

FREE FALL (1977)

‘Free Fall’ is het debuutalbum van de Dixie Dregs, uitgebracht in 1977. Het was hun eerste release op het Capricorn Records label. Drie van de nummers van dit album ("Holiday", "Refried Funky Chicken" en "Wages of Weirdness") zijn heropnames van de al genoemde “demo-release” van de band, ‘The Great Spectacular’ (1976). De nummers op de tracklist zijn allemaal van de hand van Steve Morse. Oprichter/gitarist Steve Morse bleek een belangrijke nieuwe gitarist te zijn, die een onnavolgbare stijl bood met de techniek die de muziek vereist. De muziek is complex en uitdagend, maar dat wordt opgevangen door de zonnige aanpak van de band. Deze opnames bewezen deze “fusion” een ziel had. De invloeden zijn hier overvloedig, maar het zijn de country-roots die de muziek zijn vitaliteit geven.

WHAT IF (1978)

‘What If’ was de tweede release van Dixie Dregs, uitgebracht in 1978. Ondanks de ongeïnspireerde albumhoes is het album te ontdekken waard. Hoewel progressieve bluegrass in de mix is opgenomen, hebben we hier een zeer eclectische mix van stijlen en stemmingen die een prachtig muzikaal juweeltje vormen. Hoe vaker je naar het album luistert, hoe interassanter je het gaat vinden. Het wordt bestempeld als jazzfusion, maar hier zeker op een -ik schreef het al- Mahavishnu Orchestra-achtige manier, maar mét bluegrass, (klassieke) rockachtige stukken en momenten van rust. Knap hoe ze de instrumenten afwisselen om riffs en fills af te kunnen maken. Nogmaals het wordt alleen maar beter na herhaalde luisterbeurten. Een perfecte mix van melodie en techniciteit.

NIGHT OF THE LIVING DREGS (1979)

‘Night of the Living Dregs’ is het derde studioalbum van Dixie Dregs, uitgebracht in 1979. De eerste helft van het album werd opgenomen in de studio en de tweede helft live op het Montreux Jazz Festival op 23 juli 1978. Het album ontving een Grammy Award-nominatie voor “Best Rock Instrumental Performance”. "Country House Shuffle" en "Leprechaun Promenade" werden al eerder uitgebracht op de demoplaat ‘The Great Spectacular’ uit 1976. De mix van studio-opnamen en de Montreux Jazz Festival live opnamen zijn maakten van het een verzamelobject. De live nummers zijn door Ken Scott geproduceerde Capricorn-opnamen. Gitarist Steve Morse, zou daarna de productietaken op volgende albums overnemen, waardoor hij de kracht en uniciteit van zijn composities volledig realiseerde. Opvallende nummers zijn "The Bash" en "Punk Sandwich".

Nadat Capricorn in 1979 failliet was verklaard, tekende de band bij Arista Records, waar ze in 1980 het album ‘Dregs of the Earth’ uitbrachten. Het jaar daarop veranderde de band hun naam in The Dregs en brachten ze twee albums uit onder deze naam: ‘Unsung Heroes’ (1981) en ‘Industry Standard’ (1982), het enige album van de band met zang. De band ging in 1983 uit elkaar. Na een hereniging in 1988 brachten de Dixie Dregs in 1994 ‘Full Circle’ uit en de live-albums ‘Bring 'Em Back Alive’ (1992) en ‘California Screamin' (2000).

Als er één ding echt verbazingwekkend was aan de teloorgang van de  Dregs, is dat gitarist Steven J. “Steve” Morse (°1954) zich in die periode profileerde als een geweldig mainstream rock gitarist. Hij was al een held in Kansas en werd nog een grotere nadat hij in 1994 Richie Blackmore verving bij Deep Purple. In de 28 jaar die volgden speelde hij mee op acht studio albums. ‘Turning to Crime’ is het 22ste album van de Engelse rockband. Het werd uitgebracht op 26/11/21, werd opgenomen met Steve Morse: gitaar - Ian Gillan: zang - Don Airey: keyboards - Ian Paice: drums & Roger Glover: bas, zang en bestaat volledig uit covers. Het is het laatste Deep Purple-album met gitarist Steve Morse voordat hij de band in juli 2022 verliet. Naast een bloeiende solocarrière, genoot hij van een korte periode bij Kansas in het midden van de jaren tachtig...

Eric Schuurmans

FREE FALL (1977)

Track list: 01. Free Fall – 02. Holiday – 03. Hand Jig – 04. Moe Down – 05. Refried Funky Chicken – 06. Sleep – 07. Cruise Control – 08. Cosmopolitan Traveler – 09. Dig the Ditch – 10. Wages Of Weirdness – 11. Northern Lights | Music/Lyrics by, Steve Morse, or as [noted] | Credits: Steve Morse:   guitar, banjo, keyboards, guitar synth / Allen Sloan: strings, violin, viola, electric violin / Andy West: bass / Stephen Davidowski: keyboards / Rod Morgenstein: drums, percussion

WHAT IFF (1978)
Track list: 01. Take It Off the Top – 02. Odyssey – 03. What If – 04. Travel Tunes [Andy West] – 05. Ice Cakes – 06. Little Kids – 07. Gina Lola Breakdown [w/Twiggs Lyndon] – 08. Night Meets Light | Music/Lyrics by Steve Morse, w/ or as [noted] | Producer: Ken Scott | Credits: Steve Morse: guitar, banjo / Mark Parrish: keyboards / Allen Sloan: violin, viola / Andy West: bass / Rod Morgenstein: drums, vocs

NIGHT OF THE LIVING DREGS (1979)
Track list: 01. Punk Sandwich – 02. Country House Shuffle – 03. The Riff Raff – 04. Long Slow Distance – 05. Night Of the Living Dregs – 06. The Bash [Morse, Morgenstein, Parrish, Sloan, West] - 07. Leprechaun Promenade – 08. Patchwork | Music/Lyrics by Steve Morse, or as [noted: 6] | Credits: Steve Morse: guitars / Andy West: bass / Allen Sloan: strings / Mark Parrish: keyboards / Rod Morgenstein: percussion